Re: Żurek i Alfredo
: 23 lut 2015, 22:16
Też strasznie mi źle, że nie możemy razem mieszkać. Byliśmy w piątek i sobotę, to do teraz M. świszczy jak stary gruźlik...
Dziś byliśmy u Pani Wet. Żurek jako towarzyszący (nigdy ich nie rozdzielam na dłużej niż kilka minut). Futro Alfredo miało dziwny łupież i wypadało... Poczytałam w weekend i stwierdziłam, że nie będę robić nic na własną rękę. Ale okazało się, że Wet. zaleciła to samo, co myślałam - przycięcie i kąpiel. A więc fryzjer i kąpanko było... Ani jedno ani drugie się nie podobało... Krzyczał, rzucał ciałkiem, capał ząbkami... Ale dałyśmy radę z mamą... Potem chciałam mokrego zapakowanego w ręcznik do tunelu na sofę rzucić, ale się nie dał. Wybrał wolność. Musiałam zatem zastosować elektrykę. Suszarkę znaczy...
Tu po wizycie w oczekiwaniu na mycie. Chyba czuł, że wizyta u Pani Wet. to dopiero początek złego... Żurek przezornie się ukrył.
Tu po myciu...obraził się... Powiedział, że nie pokaże ostrzyżyn futra...
A tu już po suszarkowaniu w domu... Mało widać, tak się schowały, ale nie miałam serca ich wyciągać do foty.
Po ciężkim dniu idziemy spać. Niestety, każdy w swoim domu
Mam nadzieję, że z futrem będzie ok, ale nie wyglądało poważnie. Zawsze lepsza prewencja niż czekać na las grzybów futrowych...
Dziś byliśmy u Pani Wet. Żurek jako towarzyszący (nigdy ich nie rozdzielam na dłużej niż kilka minut). Futro Alfredo miało dziwny łupież i wypadało... Poczytałam w weekend i stwierdziłam, że nie będę robić nic na własną rękę. Ale okazało się, że Wet. zaleciła to samo, co myślałam - przycięcie i kąpiel. A więc fryzjer i kąpanko było... Ani jedno ani drugie się nie podobało... Krzyczał, rzucał ciałkiem, capał ząbkami... Ale dałyśmy radę z mamą... Potem chciałam mokrego zapakowanego w ręcznik do tunelu na sofę rzucić, ale się nie dał. Wybrał wolność. Musiałam zatem zastosować elektrykę. Suszarkę znaczy...
Tu po wizycie w oczekiwaniu na mycie. Chyba czuł, że wizyta u Pani Wet. to dopiero początek złego... Żurek przezornie się ukrył.
Tu po myciu...obraził się... Powiedział, że nie pokaże ostrzyżyn futra...
A tu już po suszarkowaniu w domu... Mało widać, tak się schowały, ale nie miałam serca ich wyciągać do foty.
Po ciężkim dniu idziemy spać. Niestety, każdy w swoim domu
Mam nadzieję, że z futrem będzie ok, ale nie wyglądało poważnie. Zawsze lepsza prewencja niż czekać na las grzybów futrowych...
Wolnooooość!!!! M. myślał, że go łatwo złapie w tych krzakach, a ten grubas w dziczy takiego speeda złapał, że ledwo go dorwaliśmy....
nie wierzyłam oczom i nie uwierzyłabym jak by mi ktoś powiedział, że tak wysoko może wybić się z dwóch łap.. łapałam go w locie na wysokości mojego pasa (oczywiście wiadomo wanna jest wyżej niż podłoga więc nie to żeby skoczył tak wysoko z podłogi ale z wysokości dna wanny). Ja w umywalce nie myje świniaków, bo wyłażą w wannie jeszcze jako tako ale wtedy byłam w szoku. W sumie teraz biorę świniaka w jedną rękę i wkładam kuper pod wodę (raczej nie myje całych prosiaków tylko same kupry żeby gruczoł oczyścić), leję szamponem dla prośków, mydlę dupsko i płuczę też pod kranem. Świnki są spokojniejsze jak są na rękach niż jak je stawiam w wannie i w ogóle jakoś szybciej idzie a wiadomo im szybciej tym lepiej dla nich, bo mniej stresu. Na szczęście suszenie akceptują i nie boją się suszarki wcale, no może w pierwszym momencie jak dźwięk usłyszą ale jak już wiedzą co się dzieje to jest spokój i można suszyć. O dziwo nigdy nie mają na mnie focha 
raczej tulić się chcą, oni ogólnie jak się im krzywda dzieje to nawet jak ja im coś robię (zastrzyk Taśkowi nawet) to wtulają się, chowają pod pachę lub wciskają w szyję, takie przylepy ale właśnie tylko jak się krzywda dzieje.
weterynarz sprawdzał grzybów czy pasożytów nie ma, jak będę z Tasieńkiem teraz w piątek zapytam czy w nizoralu można wykompąć, bo słyszałam, że tak, może to pomoże.
