CAVIARNIA

Zdjęcia w sam raz na Walentynki

Te zdjęcia mają kilka lat, wtedy się jakoś nie załapały, a później już nie wysyłałam.

porcella pisze:no proszę, Zając skacze! Coś podobnego

kiedyś to były nawet dwa Zające ale chyba troszkę już wiekowo się nie czują na siłach. W końcu oboje już mają skończone 6 lat, jak ten czas leci...

Ale Walentynki są co roku. Można wysłac do następnego

ja też chcę to zdjęcie za rok! mam nadzieję, że kalendarz będzie "po staremu" i ta fotka taka duża będzie

Ja też wolałam te duże fotki Może faktycznie wyśle
Zając mi napędził stracha, a ja doprawiłam... Wczoraj wieczorem karmiłam go w jego ulubionej pozycji, tzn. stojącego na tylnych łapkach i opartego przednimi i patrzę a pod szyją coś sporego wystaje, jakaś gula. Pierwsza myśl, że to na skórze, ale zaczynam panikować, TZ wziął go na ręce obmacał i mówi, że to na pewno w środku, nie na skórze. I oczywiście nakręcam się, że tarczyca, albo co gorsza węzły, noc miałam kiepska, rano szybko wizytę zarezerwowałam, zwolniłam się wcześniej z pracy i szybko na złamanie karku.. co się okazało - kaszak. I 35 zł poszło, sporo kasy właściwie nie wiem za co, ale pal licho. Szkoda mi świnki, że taki kawał to zimno go męczyłam na darmo, bo na zabieg dopiero jutro mamy jechać. Razem z Tamą, która ma przegląd. Jak ja bym się chciała pozbyć tej nadwrażliwości i mani nakręcania... ale to już chyba za późno. I tak się będę jutro nakręcać za dwie świnki naraz... co one się ze mną mają...

Mnie to nie dziwi. A byłaś z nim w MV może koło południa? Bo ja tam się dziś miotałam z obsikana z Truśką w ramionach i taka fajna dziewczyna tam siedziała ze świniem, który spał. Czyżby?????

Czyli swinski dzien byl. kaszak pod szyja sobie dziad wyhodowal, no wiecie panstwo!

Byłam przed 15, więc raczej to nie ja. I pewnie bym zauważyła Ciebie miotającą się z Truśką nikogo ze świnką nie było, właściwie dziwnie pusto dziś wyjątkowo. Jutro jedziemy na operację wycięcia, to chyba nic aż tak poważnego... chociaż Zając ma swoje lata.

To drobny zabieg, ale jednak zabieg. Trzymam

dziękuję, martwię się jeszcze tym, że mam mu nie podawać jutro żadnych warzyw, owoców nic świeżego. Jak one to przetrwają... albo jak ja to przetrwam i nie ulegnę tym błagalnym spojrzeniom i piskom. Rano jak wychodzę z pokoju, nie zdążę jeszcze oczu dobrze otworzyć, a one już wołają o śniadanie, muszą coś dostać. Zresztą każdy to z pewnością dobrze zna