CAVIARNIA

Masz "Obcy, decydujące starcie" na kwadracie

A to nie cykady jakieś?
Foty byś zrobiła...

Domowe świerszcze są nieduże, około 2 cm. Są jasnobrązowe i miło cykają.
Świerszcze polne są czarne, masywne, z wielkimi, jakby opancerzonymi głowami. Mimo to, też nie mają 4 cm. Takie ogromne są tylko szarańcze.
Pokazałabyś kiedyś, co tam hodujesz.

O mamo właśnie uświadomiłaś mi, że ja kiedyś widziałam szarańczę na żywo taką ładną zieloną... wielką... i myślałam ze to jakiś duży rodzaj świerszcza... aż mi się coś w brzuchu skręciło Nazwa "szarańcza" jakiś taki respekt we mnie wzbudziła

Robi się coraz ciekawiej
Wprawdzie weszłam zobaczyć obiecane mi zdjęcia Puchatych Sił (brzmi prawie jak Sił Zbrojnych ), ale zmieniam zdanie i też proszę zdjęcia Obcych.
A tak nawiasem mówiąc - znacie dowcip o Czukczy i czajniku?

Jak wielkie i zielone, to pasikonik zielony. Trochę inaczej wygląda niż świerszcz i przede wszystkim, fenomenalnie skacze i szybuje, czego świerszcze nie robią. Poza tym,jest bardzo drapieżny i może ugryźć nawet człowieka.
Szarańcza to też pasikonik, tylko bury i nie występuje u nas w naturze.

Pulpecjo, właśnie go sobie wygooglałam
Taki zielony duuuży ( z 8 cm ze skrzydłami) mnie kiedyś użarł Zrobił to z zemsty, bo go dość brutalnie łapałam w pokoju, przy akompaniamencie pisków mojej mamy

Nasze są czarne niemal.Co do wielkości, to muszę cyrklem przez szybkę zmierzyć i sprawdzę.
Największy/a jest kaleki, brak mu części tylnej nogi, ale i tak jest bardzo ruchliwy i się nas nie boi. Najmniejszy, który się "zabrał przypadkiem" z macierzystego terrarium bo był taki mikrusi, jest teraz już całkiem spory i bardzo śmiały. Reszta bunkruje się za taką sztuczna pustą w środku górą jak do akwarium.( nie wiemy ile żyje, było 10, jeden kopnął w kalendarz na środku terrarium i tam spoczywa na razie, bo nie mam pomysłu jak go wyciągnąć) Rano zwiadowca wystawia czułki i sprawdza, czy jest ok. Potem wyłażą, ale nigdy wszystkie na raz. Jak zobaczą człeka to w nogi.

Takie zielone wlazło kiedyś do nas do pokoju w nocy jak Burakura była mała, miała z 1.5 roku. Właśnie ją włożyłam do łóżeczka po karmieniu piersią (robiłam to 3,5 roku nota bene), siedzę otępiała, a tu pac! coś na parapet. Sylwetka na firance w świetle latarni jak z horroru. Budzę teżeta, bo się boję, że wielkie wlezie mi w nocy na dziecko. Teżet nieprzytomny chce delikatnie złapać, a drań fruuuuuuuu i jest już na szafie. Zapalamy światło i łapiemy. Główny problem to nie obudzić Burakury, bo człowiek by pospał z godzinkę. Pasikonik zielony bezstresowo sobie szybuje, my go w zaciekłym milczeniu ganiamy w piżamach., Gdyby nie zgroza i konieczność zachowania ciszy, ryczałabym ze śmiechu. Wreszcie udało się drania złapać i wystawić za okno, bo to jeszcze była kwestia humanitaryzmu odłowu. I cud, bo się młoda nie obudziła.

Zdjęcia spróbuję, ale przy moim sprzęcie to nie będzie szału.

Pulpecjo, coś wstawię, jak będzie. A dowcip powiedz, bo nie znam.

Ty się nie dziw, że nie chcą wychodzzić. Też nie wyszłabym w podskokach na plac, na którym leżą zwłoki przedstawiciela gatunku mego
Zielonego faktycznie...Złapać to cud

Też kiedyś takiego zielonego giganta łapałam, i to na 4 piętro przyleciał, nie wiem jakim cudem

Swoją drogą chomik by sobie nieźle podjadł takim, tylko nie wiem czy one bezpieczne do konsumpcji.

Ale co z tym trupem, znaczy nie można ich otworzyć bo uciekną?