CAVIARNIA

Wiem, że dłuuuga droga do wyzdrowienia przed nim, ale mam nadzieję, że da radę.
Dziś, a właściwie wczoraj- byłam w trybie pilnym u dr Judyty.Nie podobał mi się Kazik, bo niby ciągle cośtam ciamka, ale jednak tracił swe cenne gramy. Do tego ciągle miałam wrażenie, ze ten ropień rośnie. I nie myliłam się. Nawet w ryjku pełno było ropy.. Został bidak na noc w lecznicy na zabieg odbarczenia tego ropnia. Nie mogliśmy zrobić tego od razu, bo pora była dość późna - nie zdążyłby się porządnie wybudzić. Musiał zostać i z rana Dr się za niego bierze. P zabiegu nie będę mogła go odebrać, bo przecież jadę z Biszkoptem do Warszawy. A w środę cały dzień w pracy.. Dopiero w czwartek jestem wolna... o ile nie będę musiała pojechać odebrać Biszkopta. To wtedy w piątek pojadę po Kazika.
Na szczęście Kazikiem zgodzili się zaopiekować przez te najbliższe dni Ewa i Michał
Boje się tych nadchodzących dni.

W czasie wczorajszej wizyty rozmawiałam z Doktórką na temat antybiotyków przy takich ropniach. Ona uważa, że Enrofloksacyna jest silniejsza i skuteczniejsza od Penicyliny. Penicylina jest znowu bezpieczniejsza i wygodniejsza w podawaniu długoterminowym, kiedy stosuje się ją np. przez 3 tyg ale podając co 3 dni. Nie wykluczone, że Kazik po zabiegu przedzie na Penicylinę. Ja nie mam (na szczęście!) jakiegoś wielkiego doświadczenia w temacie ropni, ale np. Mroku pięknie się na Enrofloksacynie (i płukankach oczywiście) wyleczył. Mam nadzieję, że i teraz się uda
Osobiście uważam, że dwie świnie z podobnym problemem jednym czasie to zdecydowanie za dużo. Nawet jedna, to zbyt wiele jak dla mnie. I skąd to dziadostwo?
Wczorajszy widok paszczy Kazika mnie dosłownie załamał.. Jest z nim gorzej, niż myślałam. Jak on jadł? Chrupał nawet marchewkę i suchą karmę, ratunkową wypluwał. Czeka nas długie leczenie, to pewne. Z Biszkoptem- to samo.. Biszkopt jakby chętniej je. Tzn. nadal na siłę, ale jakby.. przyzwyczaił się do bólu. Boję się go zostawić w tej Warszawie, to taki strachulec.. Myślę, co wyjdzie z tych badań i jak to będzie po zabiegu.. Nie mam głowy do niczego innego.

bardzo mocno trzymam. uda się.

Kaziutek już po zabiegu, ma się podobno nieźle. Ropień był duży, ale dość daleko od zęba- na razie tyle wiem.

Oj takie rzeczy tu się dzieją....
Duuuużo zdrówka dla obu panów
Czekamy na pozytywne wieści z Warszawy

Wczoraj wróciłam bardzo późno- i padłam. Ale wróciłam razem z Biszkoptem
Jednak dr Kliszcz, to jest spec. Naprawdę- zajął się Biszkoptem baaaardzo dokładnie. Cała nasza wizyta trwała dwie godziny.
Jestem naprawdę pod ogromnym wrażeniem fachowości.
Jak się okazało- na początku nic nadal nie było ewidentne. Trzeba było wykonać bardzo precyzyjne dodatkowe zdjęcia w znieczuleniu wziewnym. Przy samym badaniu nie byłam obecna, ale potem uzyskałam bardzo dokładną relację. Okazało się, że przyczyną niejedzenia i chudnięcia jest masywny stan zapalny dziąseł, wywołane przez pękniętego trzonowca z prawej strony, oraz całe mnóstwo włosów, powtykanych w kieszonki. Trudno teraz powiedzieć, co było pierwsze, ale możliwe (tak sobie myślę), że pierwszy był pęknięty ząb- świniak przestał jeść, a z bólu zaczął się wylizywać. Włosy zaczęły się gromadzić, dziąsła przeszły w stan zapalny, zrobiły się rozpulchnione i bolesne. Trudno było w tych warunkach wykonać prawidłowo korektę, dlatego z czasem ryjek przestał się domykać,a ślina napływa w ogromnych ilościach . Dr Kliszcz wykonał dosłownie remont kapitalny paszczy- przyciął zęby...a także dziąsła. Oczyścił wszystko dokładnie. Uprzedził, że przez pierwsze trzy dni Biszkopt będzie się gorzej czuł, ale powinien od razu przestać się ślinić. I rzeczywiście!- dziś mamy pierwszy dzień po miesiącu, kiedy nie jest zaśliniony. Dostał oczywiście antybiotyk i leki p/bólowe. Wracamy też do Nystatyny, bo nadal utrzymuje się drożdżycowy zapaszek. Poprzednia terapia Nystatyną wg Dr mogła w ogóle nie trafić w chore miejsca, a zalegające włosy i resztki jedzenia ciągle i na nowo powodowały fermentację i rozwój drożdżaków. No i tak to było...
Ropnia nie ma i nie trzeba wyrywać zębów
Dziś świń wygląda trochę lepiej- nie jest zaśliniony i jest bardziej aktywny. Nadal nie chce sam jeść, ale mam nadzieję, że za dzień, dwa stanie się cud.
Za tydzień kontrola.

A Kazik po zabiegu podobno zabrał się niemal od razu ochoczo za jedzenie . Myślę, że poczuł dużą ulgę po usunięciu tego ropnia. Dziś na 17.00 szedł z Ewą do kontroli do dr Judyty. Jeszcze nie wiem, jak na tej kontroli wypadł, ale jestem dobrej myśli.
Widzę światełko w tunelu

Fantastyczne wieści. Nie ma to jak specjalista

Bardzo pięknie, że udało się doprowadzić sprawę do porządku
Dodam jeszcze, że doprawdy Żurek miał taką samą sytuację... Jadł coraz mniej i też się wygryzał (choć on od dawna). I jak w końcu po ponad 2 miesiącach zdecydowałam się na obadanie paszczy pod znieczuleniem (też Judyta od razu zrobiła rtg od środka), to się okazało, że oprócz brzydkiej sprawy z siekaczem (co widać od razu, bo z przodu) to 1 trzonowiec był wyłamany i wbił się między pozostałe powodując ból, dziąsła też były opuchnięte a kieszonki zapchane. Różnica jednak była taka, że nie doszło do tak poważnego stanu zapalnego i ślinienia.