Czasami ktoś coś.. Ale konkretnie nikt. No ale czekamy- ja wierzę zawsze, że gdzieś tam jest właśnie TEN domek.
Był np jeden pan zainteresowany Royem, ale mieszka na drugim końcu Polski.. A ja nie wysyłam pojedynczych świnek w tak długie podróże. Zwłaszcza jego- Roy jest prosiem bardzo płochliwym. Naprawdę wskazane, aby jego podróż była jak najkrótsza.
Mam nadzieję, że zdążę go jeszcze choć trochę oswoić, bo jak do tej pory nie miałam kiedy.. Teraz zaplanowałam dla nich obu intensywny kurs oswajania.
Emet nazywa się teraz Rico i już całkiem nieźle nawija po angielsku. Niestety kolega Stefan nie ma z nim lekkiego życia, bo w jego spokojne i ustabilizowane życie wprowadził się niewyżyty i rozbrykany świń, w dodatku obcojęzyczny. Powoli (bardzo powoli) się jednak docierają. Raz śpią razem, potem młody nie daje Stefanowi żyć, i tak w kółko
Tak, że sielanki tam nie ma niestety, ale ciągle jest nadzieja, że jednak się dotrą.
