CAVIARNIA

ojej żeby szybko przeszło

Już jest prawie idealnie . Jednak Triderm na zapalenie warg jest świetny.
Zapomniałam napisać, że Tokaj będzie oczywiście świnką długowłosą. Jest rozbrykany, jak to dzieciak- czasem biega w koło klatki w szaleńczym tempie, a czasem chodzi wkoło Emeta i grucha. Maszeruje wolno, kołysząc się na boki, jakby miał na tyłku pełnego pampersa. Emet wykazuje się stoickim wręcz spokojem i wyrozumiałością- mistrz sztuki Zen.

Lego ninjago ktoś ogląda hehe fajny świń ten Pampers dobre określenie u nas Kraska tak chodzi

Ale że Emet bez jedno "m"? Ha,ha- to nie ja, to były DS Ja w bajkach zupełnie już nietego. Musiałam w necie poszukać, o co Ci chodzi

dobre

Jednak Emet i Tokaj do adopcji osobno. Tłukli się- rozdzieliłam

Ed.
Emet- rezerwacja dla Bjetris

Emet prześliczny! I bardzo ułożony Spokojna, pogodna świneczka. Trochę jednak przestraszona - nie po raz pierwszy zmienia dom i znów nie wie, co ją czeka.

Nie chcę go bardziej stresować. Ulokowałam w osobnej klatce zprzysmakami (najbardziej smakuje mu trawka od Ciebie)
, niech sobie odpocznie po podróży. Silje, świetna norka z usztywnionym wejściem - skąd można taką wziąć?

Emet jest dla mnie świnką idealną- bardzo grzeczny i przyjacielski. Wielki pieszczoch.
Niesamowity słodziak- jeden z takich, z którymi ciężko się rozstać. Ale jak się ma świadomość, że świnka jedzie do tak fantastycznego domu- nic więcej do szczęścia nie potrzeba
Mam nadzieję, że szybko się wyluzuje i zacznie pokładać na hamaku. A potem oczywiście zaprzyjaźni się z Wilim.

Skąd norka? Ja trochę szyję w wolnym czasie. Ta akurat była wersją próbną z dawnych czasów.

Emet nie próżnuje. Jego ambicją jest wymieść wszystko, co mu się podsunie do jedzenia i przerobić to na wprost idealne bobki. Ile on tego produkuje - z podziwu wyjść nie mogę! W tej sytuacji Wili, któremu apetyt ostatnio trochę osłabł (mam nadzieję, że tylko ze względu na stres związany z ciężkim stanem Erysia i jego odejściem), wydaje się być niejadkiem. Oby nowy kolega zachęcił go do jedzenia.

Emet w ogóle nie jest płochliwy, nie ucieka przed ludzką łapą, nie chowa się po kątach, pozwala spokojnie wyjąć z klatki i miziać. Z charakteru przypomina naszego Hermanka, świniaka o cudownym usposobieniu. Mąż myśli nad nowym imieniem, tym razem angielskiej proweniencji, jako że Emet ma epizod londyński w życiorysie. Ja tam nie jestem za zmianą imienia, ale dałam prawo wyboru mężowi, jako że on napierał na adopcję i pojechał wszystko szybko załatwić

W hamaku dzisiaj rano już się wylegiwał. I zagląda do Wilka i piłuje pręty klatki Jako, że przejściowa klatka u mnie to zaledwie 60-ka, zostawiłam ją otwartą i zorganizowałam mały wybieg, ale sam jeszcze nie chciał z tej możliwości skorzystać.

Eh...Czemu ja się zakochuje w każdej świneczce?