CAVIARNIA

Polepszyło się - zaczynamy jeść, choć szału nie ma, przybraliśmy na wadze kilka deko. No i spotykamy się z chorym kolegą Marcelem, co obu dobrze robi. Pobiegali naokoło, ustalili, że Kaktus jest szefem (Marcel trochę się buntował, ale krótko), po czym włączyli tryb nieagresji, spędzili raz godzinę razem i dzisiaj kilka godzin, pospołu skubiąc a to trawę, a to nać z marchewki.

Jeszcze kilka dni, @Enzo, dwa, może trzy i będziemy się umawiać, bo widzę, że to psychiczne, a nie chorobowe.

To nareszcie dobra wiadomość.
Kaktus, ja cię proszę, nie wygłupiaj się chociaż ty z odchudzaniem i nie martw Porcelli...

Juz nie moge sie doczekac czekamy z niecierpliwoscia i szykujemy nowe wyposazenie swinkowego domu:)

Jak mi jutro pokaże, że je i bobczy, to nie będziemy badać krwi. Ale musi sie postarać!

Z tym jedzeniem szału nie ma. 986g.
Poczekam do jutra, dzisiaj taka pogoda, że nie będę go ciągać nigdzie.

Nieźle jest, trafiłam chyba w upodobania. Liście od buraka i dla równowagi seler. Oraz granulat beaphar Nature.
I się je!
@Enza - mam propozycję i pewien dylemat, jeśli mozna, wolę na mailu, bo jutro w pracy mogę nie mieć forum. Mój adres w podpisie.

Czy ktoś zna adres mailowy porcelli? nie widzę w podpisie. albo jestem ślepa

dzięki za pomoc!

Enza, już znasz, a ja przepraszam, wykasował mi się, byłam pewna, że jest, bo był i znowu jest
Jesteśmy umówione... Kaktus, szykuj kolce

Juz mi sie sniło że pojechałam do Ciebie i zamiast z Kaktusem wróciłam z kolejnymi 3 świnkami i finalnie miałam 4 razem z Beniem. stresuje się ale jestem też pozytywnie nastawiona

Kaktus u Enzy.
nerwy były
Benio jest jedną z piękniejszych znanych mi świń i na oko ciapa, ale uroczy. Zajmuje go wszystko, co nadaje się do konsumpcji. Kaktus zajmował się za to głównie hmmm konsumpcją Benia ale to u mnie w kuchni na wieczorku zapoznawczym, potem pojechali do Enzy i z wieści bieżących wynika, że Kaktus poczuł się jak u siebie.
Oby!
Ci dwaj poturbowani nieco przez los chłopcy zasługują na to, żeby się wylegiwać beztrosko na sianie, pogryzać źdźbła i leniwie rozmawiać w świńskim języku o tym, co się im zdarzyło, zanim zamieszkali razem.
Trzymam kciuki!