CAVIARNIA

Tak, na pewno tak było! Albo zrobi bobka i popatrzy tak wyczekująco: "proszę, to specjalnie dla ciebie, jadalny! masz ochotę?" ale jakoś ani mama, ani ja nie gustujemy w bobkach

Najlepiej jak zrobi takie słooooodkie oczka (a ma je niesamowicie duże), wbije ten wzrok jakby chciał hipnotyzować: "kochaj mnie... kochaj mnie... kochaj... a teraz powtarzaj: nie ma mowy, żebyś mnie gdziekolwiek oddała... przecież mnie kochasz..." Chyba za bardzo przejął się pogróżkami, że jak będzie gryzł Paproszka to wsadzamy go w karton i odsyłamy z powrotem

No i od nowa, właśnie pogryźli się do krwi...

Co za świnie!

Ejj no, chłopaki!

jak rozbójniki? mam nadzieję, że rany nie są poważne..

Oj nie ładnie chłopaki Każdy odniósł rany wojenne czy tylko Paproch? A może wypuść całą trójcę na wybieg? Może jak będzie wspólny wróg to się w końcu dogadają?

Tylko Paproch, u Ptyśka ran nie stwierdzono. Ma trochę wygryzionego futra, ale nic poza tym.
Ale Paproszek... nie dość, że ma kilka dziabów na tyłku, futra polecało sporo, to jeszcze w jednym miejscu Ptysiek go dosłownie oskalpował, wyrwał mu kępę kłaków razem ze skórą


Na szczęście rany nie są jakieś strasznie głębokie ani rozległe, ot widać, że do krwi przegryzione, ale krew nie leciała. Nie wiem, czy mu to czymś przemywać, czy tylko obserwować czy się ładnie goi i nie paprze? Wcześniej w konfrontacji z Serdelem też miał parę ugryzień i zagoiły się same, bez żadnych problemów.

Tak ostro między nimi jeszcze nie było, na samym początku co prawda skakali na siebie, ale żaden ran nie odniósł... A wczoraj nie minęła nawet minuta, a rzucili się na siebie I nie ogarniam, jak w tak krótkim czasie Ptysiek zdążył go tyle razy pogryźć.

strasznie to wygląda może lepiej weź go do weta.. niech obejrzy.. może czymś przemyje.. Ptysiek.. a taki słodki z Ciebie prosiek.. jaki słodki, tak niedobry
Ucałuj Serdelka i powiedz, że do wesela się zagoi

To jest duże powiększenie, na żywo tak drastycznie nie wygląda. Oglądam mu to codziennie, krew nie leci, żadnej ropy nie ma, powolutku się goi.

Bardziej mnie martwi, co ja mam z nimi zrobić... Już dwóch klatek nie było w planach, a co dopiero trzech. Boję się, że jak znowu ich razem wypuszczę, to będzie to samo, albo gorzej.
Najprościej byłoby oddać Ptyśka, tylko że wszystkich już zdążył w sobie rozkochać... Świnka-ideał, ale chyba gdyby był sam. Wtedy byłby jak mały piesek, wpatrzony we właściciela jak w obrazek.
Paproszek niedługo będzie miał rok, widzę że już powoli "dziadzieje", nie ma takiej głupawki jak kiedyś, bo i z kim się ma wygłupiać. Nie chcę, żeby był sam.
Ale z kolei ponowne przechodzenie przez proces adopcji... O ile z Paproszkiem poszło błyskawicznie, to teraz nie dość, że parę tygodni szukałam, to kolejne parę tygodni zabiegałam o jakiegoś. A powiedzmy sobie szczerze - spokojny, uległy i łagodny pojedynczy samiec zdarza się raz na kilka miesięcy. I jak już, to najczęściej na drugim końcu Polski Niestety nie mieszkam w Warszawie, żeby móc sobie próbować do skutku, jak nie wyjdzie, to zaraz oddać do DT i po problemie. Nie dość, że transport bywa problemem, to jeszcze jaki jest sens wysyłać świnkę tak daleko i zaraz odsyłać, bo jednak nie wyszło...

Nic tylko trzymać kciuki, może się dogadają...