CAVIARNIA

Ona już się nie zaokrągli. Najwyżej dobije do 620-640 gram, ale dobre i to. Na razie nie pogarsza się. Wszystko stanęło w miejscu. Szprycujemy witaminami na wzmocnienie, karmimy i walczymy dalej!

walczcie, a my trzymamy mocno kciuki

To już koniec Przysięgam, że nie wiem czy sobie poradzę. To tak jakby ktoś wyrwał cząstkę mnie. Nikogo tak nie kochałam i nie będę kochać jak moją kruszynkę Manię... Kiedyś z radością biegłam po pracy do klatki przywitać się ze świnkami. Mania zawsze jako jedyna, zawsze na mnie czekała. Teraz w cale nie chcę tam zaglądać. I choć zabrzmi to okrutnie, to zniknęła prawdziwa miłość z mojego domu. Mania umarła sama, beze mnie. Wiem, że mnie szukała w swoich ostatnich chwilach, a mnie przy niej nie było. Dobija mnie to. Nigdy nie pogodzę się z jej śmiercią. Nie będę potrafiła już normalnie żyć...

Pozwól mi oddychać...
Być ciałem i duszą, a nie tylko ciałem.
Tak bardzo potrzebuję Twojej miłości.
Powiedz mi, że mnie kochasz, powiedz mi to w geście,
Pozwól uwierzyć mi, że nareszcie,
Że nareszcie będzie tak, jak miało być,
Że chcesz jeszcze kochać, że chcesz jeszcze żyć...

Pamięci mojej największej miłości:
http://forum.swinkimorskie.eu/viewtopic ... 91#p111291
Maniu...

Tak bardzo mi przykro , brak słów pocieszenia

Zapraszam na wspominkowy film o Mani:
https://www.youtube.com/watch?v=BsR6ALt ... e=youtu.be
Jest tam Mania m.in. w podróży, na wsi, rozplackowana i zaglądająca do starej lodówki... Jest też kilka zdjęć.

Film piękny... I to jej chodzenie za ludźmi...

Akurat byliśmy u babci i klatka stała w starym nieużywanym pokoju. Świnki miały bardzo dużo miejsca do biegania

Niezwykła świnka...

Ciężko jest się pozbierać... Gdyby nie to, że mam całkiem zawalone dni i brak czasu, byłoby bardzo, bardzo ciężko mi funkcjonować. W piątek prawdopodobnie przyjedzie moje adopciątko. Chciałabym, żeby w końcu się udał transport, bo nawet nie mam kiedy po nią pojechać osobiście. Se wybrałam świnię z drugiego końca Polski

A tutaj, w ogródku mojej teściowej, leżą moje niezwykle dzielne, niesamowite i jedyne w swoim rodzaju i prosinki - Busia i Mania... Tak bardzo mi ich brakuje... Oddałabym wszystko, żeby znów mieć je przy sobie