CAVIARNIA

Nie tak mialo być nie tak... współczuję

Co tam u Was słychać? Stado dogadane?

martuś pisze:Co tam u Was słychać? Stado dogadane?

Dogadane.
Co tu pisać...smutno mi bez Szkatuły, to była ta pierwsza, która najbardziej chwyciła za serce
Przewijają się tymczasy, przyjeżdżają, odjeżdżają.
Ale to Szkatuła była tą z charakterem...teraz widzę, że Chimera robi się podobną zołzą. Ostatnio miała ruję i goniła Furię, a za nią Gryf (pełen nadziei )

Państwo w swoim chlewie






Furia szybko zarasta. Robi się bardziej kudłata niż większa. Ciekawe co z niej wyrośnie?







Coś mało te trzy świnki....na takiej powierzchni...



Tunelohamak od pastuszka jest genialny, świnki mega go kochają, bobczą na potęgę.

Zainstalowałaś im google maps żeby się nie zgubili na takiej powierzchni?!

idą po ścieżce z bobków

Niezły metraż mają we trójkę. Kurcze są takie świnki, które mają wyjątkowe miejsce w sercu. U nas jest Misia, bez ktorej nie wyobrażam sobie stada. Kurcze z jednej strony dałaś dom kolejnym świnkom, a z drugiej tęsknota straszna za tymi co odeszły. Masz całkiem nowe stado. Nic nie zrobimy, z posiadaniem zwierząt niestety wiążą się te smutne chwile. Cieszmy się naszymi kulkami dopóki są z nami. A o Gangsterach Szkatuły zawsze będziemy pamiętać. ... no i się pobeczałam...

Eh no tak to jest

Nie myślałaś żeby się jeszcze doświnić? Trochę marnuje się taka przestrzeń

Jak Furia zniosła strzyżenie? Grzeczna była?

Furia ma wspaniały pychol, choć wizualnie moje serce skradł Gryf. U nas Klusia była tą pierwszą i najważniejszą, najbardziej osobliwa indywidualistka ze wszystkich. Przestrzeń jest cudowna, uwielbiam oglądać zdjęcia tego swinkowego królestwa

Martuś, dobrze zniosła. Nie uciekła.
Z tym doświnieniem to jest tak, że kiedy jakaś świnka wpadnie w oko i w serce to się doświnię. na siłę nie szukam.

chyba już tak jakoś jest, że zawsze w stadzie trafia się jedna taka zołza która chodzi swoimi ścieżkami i przez to zdobywa nasze serce.. jak u mnie Pigi..
jest żal, jest smutek.. ale trzeba mieć w pamięci tylko te miłe chwile.. że mieliśmy tyle szczęścia, że trafiły się one własnie nam

ahh Gryf i jego nadzieje..

no, przestrzeń się marnuje, nie da się ukryć. Pewnie musisz sama szukać świń po klatce