CAVIARNIA

Jesteśmy, czytamy, cieszymy się, że u Was wszystko dobrze... Tylko z pisaniem marnie...

zwierzur pisze:Jesteśmy, czytamy, cieszymy się, że u Was wszystko dobrze... Tylko z pisaniem marnie...

To powiem wam, że tych podczytujących i niepiszących jest więcej

Noooo
Jakby tak wszędzie i ciągle pisać, to trza by się zwolnić z pracy .
Co nie znaczy, że nikt nie zagląda

No tak,rozumiem, ja też bym chciała pisać u wszystkich i nie nadążam, mimo,że czasu przez paskudne choróbsko jakby więcej.../ i chętnie go spędzam z moimi 3 dziewczynami!/...Dziękuję Wam wszystkim ,że wspieracie duchowo dziewczyny! A zdradźcie mi proszę,kto był opiekunami wirtualnymi blondynek? Może któraś z Was? Przyznajcie się! Zawsze chciałyśmy podziękować wszystkim , którzy wspierali je w trudnym czasie!

Urszulko,bardzo dziękujemy, prześlemy Ci niedługo fotki / poproszę Cię o e-mail na PW,dobrze?/.Szkoda w ogóle bo białaski są przeurocze , a ja nie umiem tego uchwycić,bo taka jestem nierapa...Na przykład Belindzia uwielbia ostatnio wylegiwać się w takim "otwartym " hamaczku, zajmuje cały i zawsze któreś kopytko słodko wisi.Albo siedzi w kapciochu taka rozciągnięta i też z girkami wyciągniętymi. Bardzo bym chciała to uchwycić bo to znaczy ,że potrafi się przy nas całkiem wyluzować,a to nowa u niej rzecz.

Natalinko,masz pewnie rację,że one raczej mamę niż mnie wołają,ale i tak się cieszę,że potrafią już,zwłaszcza jedna, domagać się przekąski,bo pamiętam jak nieśmiałe były na początku. Miały takie momenty,że się ośmielały i potem znowu - wycofanie...A teraz jest ładnie chociaż "łapanek" nadal nie lubią...

Kochane,jeszcze raz dziękujemy,że nam towarzyszycie i zapraszamy na naszego "bloga" ,ha,ha!

Ja tam kocham wszystkie białe, więc wszędzie gdzie biało- zaglądam

A pewnie! Dopóki sama białych nie miałam nie wyobrażałam sobie ,że aż takie cudne mogą być! Pozdrawiamy wszystkie białe śnieżynki i wszystkie kochane labki!

Beatrice pisze: Natalinko,masz pewnie rację,że one raczej mamę niż mnie wołają,ale i tak się cieszę,że potrafią już,zwłaszcza jedna, domagać się przekąski,bo pamiętam jak nieśmiałe były na początku. Miały takie momenty,że się ośmielały i potem znowu - wycofanie...A teraz jest ładnie chociaż "łapanek" nadal nie lubią...

Ależ ja miałam na myśli, że po prostu teraz Ty jesteś mamą, ale że one takie nienauczone do końca świnkowego życia stadnego, to nieśmiało wołają

Ja też czytam

Dziękujemy i dziękujemy! Natalinko,ale jestem tępa! Ale naprawdę myślę, że odbija się na nich brak miłości i zainteresowania w dzieciństwie... A gdy rano się czasem budzę, patrzę a tu Pernilla z góry spogląda, odezwę się do niej, a ona radośnie zagadać,to już nie wiem kto jest szczęśliwszy... nigdy nie przestanę dziękować stowarzyszeniu za przygarniecie ich i za zaufanie mi! A tu tyle jest takich świneczek!

Małe światełka .