CAVIARNIA

Oswojeni już pewnie całkiem?

Z wielkim smutkiem i żalem przekazuję informację, że po długiej chorobie nasz najpiękniejszy na świecie Moheruś zasnął na zawsze 18 września . Mimo wielkiego zaangażowania lekarzy, jeżdżenia przez trzy tygodnie dzień w dzień do weterynarzy, codziennych zastrzyków, antybiotyków, sterydów, witamin, kroplówek, karmienia karmą ratunkową i czego tylko można, nie udało się go uratować. Zrobiliśmy wszystko co w naszej mocy .
Na zawsze pozostanie w naszych sercach. Zwłaszcza w małym serduszku swego właściciela Bartusia

Tak mi przykro .
Dla Mohera !

Jeszcze raz- bardzo współczuję
Dla Moherka
Trzymajcie się jakoś...

Bardzo współczuję
Dla Moherka

Bardzo współczuję

Smutek.

Smutek przeogromny. Aż trudno sobie wyobrazić, jak wielki Widzę go wszędzie: w klatce, na wybiegu, w domku w pracy....gdzie spędził ze mną ostatnie 2 tygodnie. Zabierałam Moherka, by go karmić, podawać mu leki, masować brzuszek...... Każda myśl o nim wywołuje łzy. No i wielka rozpacz Bartka. Aż trudno sobie wyobrazić

Takie oto kudłate stworzenie przyjechało dzisiaj od Silje do Łodzi na Krótki Dom Tymczasowy:










Odpocznie trochę w Łodzi i ruszy dalej na południe do Częstochowy. Czeka tam na niego Furkan i Duzi.

Po przyjeździe Anex siedział chwilę pod półeczką udając, że go nie ma. Ale gdy przeniosłam klatkę w bezpośrednie sąsiedztwo Diega i Pralinka, ożywił się i nawet odważył się wskoczyć na półkę.