CAVIARNIA

Z całej siły trzymamy za Ciebie, mały bohaterze

Ksawciu, dałeś radę wytrzymać noc. Walcz, Kyala Cię potrzebuje

Maluszku dasz radę

Ksawery ok. 19 wczoraj przestał jeść, oprócz tego zachowywał się normalnie. Zabieg został przesunięty na następny dzień. Ok. 20:05 miałam przed sobą świnkę, która popiskiwała z bólu. Niestety, lecznica była zamknięta od 20. Od tej pory stan pogarszał się stopniowo. Ok. 21:30 Ksawery leżał na boku z osłabionymi reakcjami. Byłam pewna że przed 23 odejdzie za TM. Ale nie! Ksawery to twardziel. Złudne polepszenie nastąpiło ok. 12 w nocy, Ksawery często zmieniał pozycję i w miarę chętnie pił ze strzykawki.
O 4 w nocy, gdy do niego zajrzałam, okazało się że przespacerował z jednego rogu klatki na drugi. Później jak się okazało Ksawery nie chodził - on się czołgał.
Nakarmiłam go, poczochrałam i poszłam spać. Ok. 8:30 obudziłam się, Ksawery żył. Szybko się ogarnęłam, wyszłam z Tobym i pobiegłam do weterynarza z Ksawerym. Czułam jak się obraca w transporterze. Byłam tam idealnie o 9, czyli w momencie otwarcia kliniki.
Z transportera wyciągnęłam zimną świnkę (32 stopnie), ze słabymi odruchami serca i praktycznie martwym mózgiem.
Po zaledwie kilku minutach od przybycia do lecznicy, serce Ksawerego stanęło.

Sekcja wykazała rozległy nowotwór (cyt. pani wet.: spektakularny nowotwór), który zajął praktycznie cały pęcherz (pęcherz składał się jakby z włókien nowotworu, pani wet. zdziwiła się że Ksawery w ogóle potrafił sikać, być może między włóknami było jakieś światło). Praktycznie całe jelita również były pokryte włóknami. Włókna łączyły się w guz, mocno ukrwiony, który pękł. Ksawery tracił krew i siły. Powodem śmierci było pęknięcie guza.
Pani wet. uznała, że gdyby go otwarła to dzwoniłaby do mnie że trzeba go uśpić. Musiałaby usunąć pęcherz i sporo jelita, żeby wyciąć cały nowotwór.

W taki sposób pożegnałam dzisiaj fragment mojego serca. Ksawery był wyjątkową świnką, jedyną, która pękła mi paznokieć na pół. Był silną, piękną świnką (chociaż mimo swojej urody nie znalazł się w kalendarzu SPŚM!). Pamiętam jak wskakiwał na domek i nie umiał z niego zejść. Jak wykładał się z kopytkami do tyłu. Jak bardzo uwielbiał norki.
Pokochał Kaylę i w niespełna miesiąc ją zostawił. Ale był szczęśliwy. Nie jestem w stanie więcej o nim napisać, łzy zalewają mi oczy.
Do zobaczenia, Ksawutku.

Strasznie mi przykro

O nie! nie, nie, nie ....

Tak bardzo, bardzo mi przykro. Był taki dzielny ...

Alu raz jeszcze bardzo Ci współczuję Ksawery miał najlepszy dom, był kochany, otoczony opieką, czego mógł chcieć więcej. Trzymaj się
Dla Ksawerego

Oh nie.. Ogromnie mi przykro
Niech szczęśliwie biega za tęczowym mostem

Tyle czekał na towarzystwo i tak szybko je opuścił Kayla młoda wdowa.