@Eris, rozumiem w pełni Twoją refleksję, ale nie zgodzę się z Tobą do końca. Idąc Twoim tokiem myślenia, to jedyne świnki, które powinniśmy mieć w domach to świnki gładkowłose. A i tu nie wiem czy się nie mylę, bo nie sprawdzałam, która świnka w sensie odmiany jest świnką rdzenną dla tego gatunku. Wszystkie pozostałe odmiany powstały na przestrzeni lat w wyniku mutacji genetycznych i ich sukcesywnego utrwalania przez hodowców, a nie tylko świnka Skinny, tak samo wszelakie peruwianki, sheltie, rexy itp. A Skinny wyhodowane zostały tak btw do celów laboratoryjnych bodajże w Kanadzie celem testowania na nich leków oraz preparatów kosmetycznych. Nie mają futra, ale zdaniem wetów ich skóra jest grubsza niż u futrzaków, więc natura jakoś to u nich sobie rekompensuje. Świnki Skinny owszem są drogie, bo jest to stosunkowo niedawno uzyskana odmiana, z tego co pamiętam wyhodowana w 1978 roku (więc jak na lata hodowli tego zwierzaka to nie tak wcale długo), dlatego też są póki co mało popularne, zwłaszcza w Polsce i stąd ich cena. Niestety żyjemy w takim świecie, że - czy nam się to podoba czy też nie - rządzą nim prawa rynku i zasobność portfeli. Co do świnek Skinny, to wrażenia wbrew pozorom budzą bardzo skrajne: jednym się podobają i w nich się zakochują, innym wcale. Sama słyszałam na własne uszy kilka reakcji typu: jak ja coś takiego mogę w ogóle w domu trzymać i spać przy tym spokojnie!, albo, jakiś inteligentny komentarz w stylu "takiego szczura to tylko łopatą..." Te świneczki, tak samo jak i zwykłe "kundelki" padają ofiarą debili i spokojnego i dobrego życia nie zagwarantuje im nawet wysoka cena (zerknij choćby na historię Paputka w wątku Elurina), tak samo trafiły już dawno w ręce pseudo, trzymane są po szopach, zardzewiałych boksach, w chłodzie i głodzie, choć są do tego przez naturę jeszcze gorzej przystosowane.
Ja na przykład mam w domu świnkę kudłatą, a interesuję się teraz wyłącznie świnkami Skinny nie dla trendu, a dlatego, że mam dziecko alergika, uczulone straszliwie na kurz i roztocza i np. u nas świnka Skinny jest jedynym bezpiecznym rozwiązaniem. Mieliśmy młodziutką Skinny, ale straciliśmy ją w wyniku nierozpoznanej wady serduszka. Ona młodego nie uczulała, ale kudłacza Lilka nie może wziąć na ręce, bo spotkanie kończy się z marszu Loratydyną. Co prawda trochę się jego organizm już przyzwyczaił, ale nie mogę mu zafundować kolekcji kudłaczy, bo być może musiałabym potem oddawać je do adopcji wszystkie, a tego myśląca osoba chce uniknąć. Valkiria najwyraźniej reaguje na białko będące składnikiem skóry świnki, albo jej odchody. Stąd problem
ale nie mogę. Mnie też smuci fakt, że moje inne świnki czekają na dom już od dłuższego czasu. Nic na to nie poradzimy. Miałam przynajmniej okazję poprzytulać golaskowe ciałko, ale tylko przez kocyk, bo dotknąć się do nich niestety nie mogę 
A przy "futrzastych" świnkach tak nie masz?
